عود خوشبو کننده با عطر کاپتان بلک

تاریخچه عود

• دود کردن عود از معابد چین و هند آغاز شد و درست کردن عود یک هنر مذهبی به شمار می‌رفت.
• قدیمی‌ترین منابع مربوط به عود به ودا‌های هندی باز می‌گردد.
• بودائیان عود را برای دور کردن ارواح پلید و انرژی‌های منفی موجود در محیط استفاده می‌کردند.
• در یونان باستان در اوایل قرن هشتم قبل از میلاد مسیح عود دود می‌کردند و بیشتر از آنکه برای خوشبو کردن هوا و آروماتراپی استفاده شود؛ در کنار گیاه‌درمانی مطرح بوده است.
• در طب آیوراودا به عود وسیله‌ای معجزه‌گر می‌گفتند.
• آیین‌های شیتو در ژاپن نیز از عود به عنوان عطری مذهبی استفاده می‌کردند و استفاده می‌کنند.
• کتیبه‌ای مصری متعلق به ۱۵۳۰ سال قبل از میلاد مسیح استفاده از عود را ذکر کرده است.
• ایرانیان از قدیم‌الایام عود را به عنوان خوشبوکننده و ضدعفونی‌کننده هوا می‌سوزاندند و گاهی با آن بخور می‌گرفتند.

معرفی انواع عود

عود‌ها معمولا در شکل‌ها و بسته‌بندی‌های مختلف در بازارعرضه می‌شوند.

به‌طورکلی عود‌ها اگر طبیعی باشند، از چوب‌های خام، علف‌های خرد یا پودر شده تهیه می‌شوند یا حتی به شکل مایع از روغن‌های گیاهان هستند.

به طور سنتی از صمغ و کندر و چوب‌های خوشبو مثل چوب صندل، شاخه‌های ماسالا، چوب خیزران، پوست درختان، دانه‌ها، ریشه‌ها، علف‌ها و گل‌ها عود ساخته می‌شد.

علاوه بر این تعدادی از گیاهان دارویی نیز برای بوی خوش مورد استفاده قرار می‌گرفتند که در دو دسته جای داشتند.

دسته اول به طور طبیعی معطر بوده که به عنوان مثال می‌توان گل نرگس، لیمو و مرزنجوش را نام برد.

دسته دوم حتماً باید فرآوری می‌شدند و به‌صورت عود دربیایند که مشک و عنبر از آن دسته بودند.

برخی از عودها عبارتند از:

صندل سرخ و سفید، عود صلیب، عود مشک، عنبر، کندر، لیمو، سیب سبز، رز، بابونه، رزماری، اسطوخودوس و یاس کبود.

طبیعت انواع عود و خاصیت آن‌ها

عود‌های مختلف طبع‌های گوناگونی دارند و این به درخت و گیاهی بستگی دارد که عود را از آن می‌گیرند.

صندل طبع سرد و خشک دارد و عود آن نیز همین خاصیت را حفظ می‌کند. عود ساخته شده از مشک طبیعت گرم و خشک دارد.

در نتیجه تفاوت در طبع عود‌های مختلف، خاصیت درمانی و خواص دود کردن عود و نوع استفاده از آن نیز با توجه به اینکه از چه چیزی گرفته شده، متفاوت خواهد بود.

متخصصان طب سنی هر عود را برای مورد خاصی تجویز می‌کنند.

به طور مثال؛ عود گل نرگس سبب تقویت ریه می‌شود؛

عود اسطوخودوس برای درمان اختلالات خواب کاربرد دارد؛

عود عنبرنسارا از بیماری‌های ویروسی جلوگیری می‌کند؛

عود مشک هوشیاری ذهنی را افزایش می‌دهد؛

برخی دیگر از عصاره‌ها مثل یاسمن، مشک و رز و لیمو باعث هوشیاری و افزایش تمرکز و یادگیری می‌شوند؛

عود صندل برای مدیتیشن و آرام کردن ذهن مفید است.

روش استفاده از عود

عود را داخل شکاف دیوار و پنجره قرار ندهید، چون خاکستر‌های عود روی زمین می‌ریزند یا پراکنده می‌شوند.

از یک جاعودی به همراه بشقاب زیر آن استفاده کنید تا خاکستر عود جمع‌آوری شود. این کار از آتش‌سوزی نیز جلوگیری می‌کند.

بعد از آنکه عود را داخل جاعودی ثابت قرار دادید، آن را روشن کنید، سپس داخل خانه، در جهت عقربه‌های ساعت، در گوشه‌ها و کناره‌های دیوار‌ها بچرخانید.

آنان سعی می‌کنند که در عرض ۳ ساعت خاکستر عود را از جاعودی به ظرف مخصوص منتقل کنند؛ چون اگر بیشتر در محیط بماند، آلوده می‌شود.

کاربرد عود در مراقبه

افرادی که این کار را در راستای مراقبه انجام می‌دهند، هم‌زمان با این کار اذکار آرامش‌بخش را تکرار می‌کنند.

کسانی که به مراقبه می‌پردازند، بر تمیز و مرتب بودن محل روشن کردن عود تأکید دارند و اینکه در آخر و پس از سوختن کامل عود، خاکستر‌های به دست آمده را با دست راست جمع کرده و داخل ظرفی مخصوص قرار می‌دهند.

بعد از تماس دستان خودتان را بشویید.

سوختن کامل هر عود حدود ۴۰ تا ۴۵ دقیقه، طول می‌کشد. تأثیر مثبت عود حدود ۳۰ دقیقه بعد از پایان سوختن کامل آن، ادامه دارد.